De herinneringen die blijven: Een erfstuk als bron van nieuwe inspiratie

22 januari 2025

De herinneringen die blijven: Een erfstuk als bron van nieuwe inspiratie

Toen ik haar sprak, hield ze het voorzichtig in haar handen. Het was een glazen wijnkaraf. Het had jarenlang op een dressoir gestaan bij haar ouders, en daarvoor bij haar grootouders. “Het is niet groot of waardevol in geld,” zei ze, “maar ik kan me geen moment herinneren dat het er niet was. Het hoort bij mijn familie.” En toch, nu het in haar bezit was, wist ze niet goed wat ze ermee moest. Het paste niet bij de rest van haar huis en ze wilde het niet zomaar ergens neerzetten. Maar wegdoen? Die gedachte alleen al voelde niet goed.

De emotionele waarde van een erfstuk

Wat maakt een erfstuk zo bijzonder? Het is zelden alleen maar het object zelf. Het zijn de verhalen, de herinneringen en de connectie met geliefden die het een speciale betekenis geven. Voor haar was karafje niet zomaar een versiering. Het was een tastbare link naar haar oma, die er vroeger altijd de wijn in serveerde als de familie samen kwam.
Maar hoe eer je die herinneringen zonder dat het erfstuk een sta-in-de-weg wordt? Dat is een vraag die veel mensen zichzelf stellen. En precies daar komt mijn werk om de hoek kijken.

Een stilleven dat alles samenbrengt

Samen besloten we om het karafje de hoofdrol te geven in een fotografisch stilleven. Het moest niet alleen het erfstuk zelf laten zien, maar ook de sfeer en de emotie die het voor haar belichaamde. Ik vroeg haar naar de maaltijden die haar oma altijd maakte, en naar de geuren die haar jeugdherinneringen weerspiegelden. Zelfgebakken brood, vanwege de geur in huis. Kazen, simpel maar smaakvol. In mijn studio creëerde ik een compositie die recht deed aan al die details. Het karafje stond centraal, omringt door etenswaren die haar herinneringen weerspiegelde. Toen ik haar de foto liet zien, was ze stil. “Het is alsof ik weer even bij haar ben,” fluisterde ze.

Een erfstuk dat leeft

Het kunstwerk hangt nu in haar woonkamer, een centrale plek waar ze dagelijks langsloopt. Het karafje zelf heeft ze doorgegeven aan haar nichtje, die er dolblij mee is. “Ik voel me niet schuldig dat ik het niet heb gehouden,” vertelde ze later. “Het verhaal leeft nu op een manier die bij mij past.”

Jouw verhaal, jouw stilleven

Erfstukken vertellen verhalen die te waardevol zijn om vergeten te worden. Maar soms hebben ze een nieuwe vorm nodig om echt tot hun recht te komen. Wil jij ook een erfstuk transformeren tot een kunstwerk dat jouw herinneringen vereeuwigt?

Laat het mij weten. Samen brengen we jouw erfstuk tot leven. Boek vrijblijvend een brainstormsessie

0 reacties

Een reactie versturen

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *